Αστέρια

Ξημερώνοντας η 18η του Ιούνη 1889, ένας ζωγράφος 36 ετών γράφει στον αδερφό του από το δωμάτιό του σε ένα άσυλο για ψυχικά ασθενείς, κοντά στην Αρλ. Του μιλάει για τα νέα που μαθαίνει για τους φίλους του, ζωγράφους επίσης, του παραπονιέται ότι στο άσυλο δεν έχει κάποια γυναίκα που θα μπορούσε να του ποζάρει, του ζητά να στείλει κάποιες φτηνές εκδόσεις έργων του Σαίξπηρ. Μέσα σε όλα αυτά, κάπου στη μέση της επιστολής, του γράφει «επιτέλους, έχω ένα τοπίο με ελαιόδεντρα και επίσης μια νέα σπουδή για μια έναστρη νύχτα».
Στο υστερόγραφο τον διαβεβαιώνει ότι με τις προφυλάξεις που παίρνει, δύσκολα θα ξανακυλήσει. Μετά από ένα μήνα θα έχει την επόμενη σοβαρή κρίση.
Στις 28 του Σεπτέμβρη, στέλνει στον αδερφό του μερικές ζωγραφιές. Ανάμεσα σ’αυτές, εκείνη της έναστρης νύχτας

«Πάντα δικός σου. Βίνσεντ».